کافه بخارا

بشدی و دل ببردی و به دست غم سپردی

شب و روز در خیالی و ندانمت کجایی 

خوش آن ساعت که یار از در درآیو

شو هجران و روز غم سر آیو

ز دل بیرون کنم جان را به صد شوق

همی واجم که جایش دلبر آیو